می گوید دیر آمده ام ...
مرا محکوم کرد که پشت در بمانم ...!
اما نمی دانست این دل شکسته ام
دیگر از این بیشتر نمیشکند ....
نمی دانست که تا بی نهایت دلم
سیاه است .....
نمی دانست که با این زمزمه های
تلخ دوست داشتنم کم نمیشود
هنوز به اینگونه منتظر ماندن عادت
نکرده ام .......
هنوز به سرمای حوالی قلبش عادت
نکرده ام ......
اما خیالی نیست ...
من اینجا از تنهایی یخ میزنم
و با تمام دل شکسته ام قلبش را
به آغوش میکشم ....
